Μέλη της οικογένειας Παδουβέρη (Μπαντοέρ ή Βαδοέρ ), είχαν ενταχθεί στο Συμβούλιο των πολιτών της ζακυνθινής Κοινότητας από το 1737, στη θέση της οικογένειας Αβάσταγου.
Στον κήπο της κατοικίας τους ανακάλυψαν το ξόανο του Αγίου Κρεσέντιου, του έχτισαν εκκλησία και βάφτιζαν τα αρσενικά τους παιδιά με το όνομά του.
Ο Κρεσέντιος Παδουβέρης συμμετείχε το 1770 στα "Ορλωφικά" εξόπλισε μάλιστα με δικά του έξοδα μια γαλαιώτα. Ο Παδουβέρης και οι άλλοι ζακυνθινοί σωματάρχες
επιτέθηκαν στην Ηλία κατέστρεψαν τα τούρκικα χωριά και κατέλαβαν τον Πύργο και την Γαστούνη.
Στις 5 Ιουλίου 1770 συμμετείχε με το πλοίο του στην ναυμαχία του στόλου του Ορλώφ με τον τούρκικο στόλο καντά στην Χίο, κατά την οποία καταστράφηκε ολοσχερώς
ο στόλος της Κωνσταντινουπόλεως.
Σύμφωνα με τον Χιώτη, ο Αλέξιος Ορλώφ έψεξε τον Παντουβέρη για τις βιαιοπραγίες του εναντίον των χριστιανών στην Ηλία και εκείνος απάντησε ότι δεν είναι δυνατό να τιμωρηθεί, γιατί ήταν Βενετός «ευγενής».
Τότε ο Ορλώφ οργισμένος διέταξε τον απαγχονισμό του «με όλα του τα βενετικά παράσημα».
Η κατοικία καταστράφηκε ολοσχερώς το 1953. Καταστράφηκε επίσης και το ξόανο του Αγίου Κρεσέντιου, το οποίο ο τότε ιδιοκτήτης Σπ. Καρρέρ είχε δωρήσει στην βιβλιοθήκη Ζακύνθου.