Η οικογένεια Βούλτσου κατοικεί στην Ζάκυνθο από το 1503.
Στις 5 Ιουλίου 1571 οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Ζάκυνθο και με διαταγή του λοχαγού Βαρθολομαίου Βολτέρρα,
ο στρατιώτης των Καληπάδων Ιωάννης Βούλτσος και ο Ιωάννης Γαήτας εστάλησαν ως ανιχνευτές
με σκοπό να προσδιορίσούν το μέρος απ' όπου θα επιτίθονταν οι εχθροί.
Κατά την διάρκεια της ανίχνευσης συνάντησαν πολυάριθμους τούρκους και στην συμπλοκή που ακολούθησε ο Βούλτσος
έχασε την ζωή του. Την επόμενη μέρα, ο γιός του Αντώνιος, επέδειξε μεγάλη ανδρεία στην μάχη και προήχθη σε λοχαγό των στρατιωτών
του χωριού Καλιπάδο.
Το 1817 ο Διονύσιος Βούλτσος συμμετείχε στο προκαταρκτικό συμβούλιο που συνέταξε το σύνταγμα και στην επιτροπή που το υπέβαλε στον αντιβασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας στο Λονδίνο. Εχρημάτισε Έπαρχος Ζακύνθου από το 1823 έως το 1827.
Το 1953 ο βουλευτής Ζακύνθου Γκίγκης (Φραγκίσκος) Βούλτσος με τηλεγράφημα ανακοίνωσε στο υπουργείο των Εσωτερικών: «Μετά θλίψεως αναφέρω ότι η πόλις της Ζακύνθου έπαυσεν ουσιαστικώς υφισταμένη, καταστραφείσα πλήρως υπό των σεισμών. Τα ερείπια καίονται μαινομένων των πυρκαγιών».