Γνωρίστε την Ζάκυνθο

Οι γιορτές των Αποκρεών ήρθαν στη Ζάκυνθο επί Ενετοκρατίας. Το Καρναβάλι διαρκεί σήμερα δεκαπέντε μέρες που ορίζονται ανάμεσα στις Κυριακές του Ασώτου ή Γουρουνοκυριακή, των Απόκρεω και της Τυρινής. Προσεισμικά κατά τη διάρκεια του Καρναβαλιού η διαστρωματωμένη κοινωνία της εποχής κατέρριπτε όλους τους περιορισμούς. Άντρες και γυναίκες, ποπολάροι και ευγενείς γίνονται όλοι ίσοι και διασκέδαζαν με κοινό παρονομαστή, όπως λέει ο Ρώμας την όπερα, τη μάντσια και τις σερενάτες. Φορώντας τη μπαρμπούτα (είδος προσωπίδας, πέπλου, καλύπτρας), τη μπαούτα (είδος μαύρου μανδύα, μακριού και μεταξωτού με μπέρτα και κουκούλα στο κεφάλι, που σκέπαζε το τρικαντό) και τη μωρέττα (μάσκα), γυναίκες και άντρες, οι «μάσκαρες» και οι «ντετόροι», ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης, επισκέπτονται τα φιλικά σπίτια, διασκεδάζουν στα φεστίνια ή παριστάνουν καθ’ οδόν θεατρικά έργα. Οι θεατρικές αυτές παραστάσεις λέγονταν ομιλίες. Από τις υπαίθριες διασκεδάσεις ξεχωριστή θέση είχαν το Γαϊτάνι και η Γαϊδουροκαβάλα.Τόποι ξεφαντώματος για τους ευγενείς ήταν οι «Λέσχες», ενώ για τους ανθρώπους του λαού οι «Καβαλκίνες ή Καβαρκίνες» και τα «Βελλιόνια». Η Λέσχη «ο Ζάκυνθος», που ιδρύθηκε το 1839 στεγαζόταν και ήταν το Πάνω Καζίνο, το Ρωμιάνικο, ενώ ο πολιτικός Σύλλογος «Λομβάρδος», που ιδρύθηκε το 1842, στεγαζόταν και ήταν το Κάτω Καζίνο, το Λομβαρδιανό. Όσοι πήγαιναν να διασκεδάσουν στα Καζίνα, θα έπρεπε να είναι συνδρομητές τους και άψογα ντυμένοι, με σκούρο κοστούμι ή με σμόκιν, παπιγιόν και λουστρίνια παπούτσια.Την Πέμπτη των Απόκρεω γιορταζόταν και γιορτάζεται η Τσικνοπέμπτη. Την ημέρα αυτή τρώνε ψημένο στα κάρβουνα κρέας («τσικνισνό») και «τσουκνίζονται» τα παιδιά με τσουκνίδες. Την Πέμπτη της Τυρινής γινόταν ο χορός του Πρασίνου, που τον διοργάνωνε η Φιλοδασική Εταιρεία, η οποία έβαζε πάντα σε λαχειοφόρο ένα αρνί. Οι γυναίκες φορούσαν μεγάλα χάρτινα πράσινα λουλούδια στα ντόμινά τους.Την τελευταία Κυριακή δε γινόταν απογευματινός χορός. Ήταν όμως ελέυθερη η είσοδος του κόσμου στα Καζίνα. Οι άνθρωποι του λαού, διασκέδαζαν στις λεγόμενες «Καβαλκίνες», δηλαδή σε μεγάλες αίθουσες τροποποιημένες κατάλληλα και στολισμένες αποκριάτικα, με υπέροχες ορχήστρες, μπουφέδες με ποτά, αλλά και τραπέζια με μεζέδες.Στις 6 μ.μ.την Κυριακή της Τυρινής σήμαινε η μεγάλη καμπάνα του κωδωνοστασίου των Αγίων Πάντων.Το βράδυ γινόταν το Πόβερο Καρναβάλι, δηλαδή η κηδεία του Καρναβαλιού. Το Καρναβάλι γιορτάζεται με πολύ ξεχωριστό τρόπο και σήμερα.