Γνωρίστε την Ζάκυνθο

Η εκκλησία της Θεοτόκου Οδηγήτριας χτίστηκε μετά το 1527. Αρχικά ήταν ιδιοκτησία της Οικογένειας Παρίση. Αργότερα (1586), περιήλθε ως jus patronato στην κυριότητα της ενετικής Πολιτείας, η οποία την παραχωρούσε σε διάφορα πρόσωπα. Μετά τη πτώση ης Βενετίας αναγνωρίστηκε στους ενορίτες το διακίωμα της εκλογής εφημερίου και επιτρόπων, αλλά με την υποχρέωση να ανακαινίσουν εκ βάρθρων την εκκλησία. Αυτό εγινε το 1799-1801. Από τους δωρητές της εκκλησίας υπήρξε και η οικογένεια του Φιλικού Παναγιώτη Στεφάνου. Το 1845 και 1859 ανακαινίστηκε επίσης το καμπαναριό που είχε πάθει ζημιές με το σεισμό του 1840. Στην άνω ζώνη του φραγκοβυζαντνού τέμπλου υπήρχαν επτά εικόνες του Ιωάννη Κοράη.Του ίδιου έργα ήταν και οι φορητές εικόνες των τοίχων. Στις Ωραίες Πύλες εικονίζονταν Ιεράρχες, έργα αγνώστου και στο Καταπέτασμα ο Χριστός προσευχόμενος, έργο Αντ. Ρίφιου. Οι δεσποτικές εικόνες του τέμπλου ήταν επενδυμένες με ανάγλυφες ασημένεις παραστάσεις, εκ των οποίων η Κοίμηση της Θεοτόκου και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ήταν έργα του Διαμάντη Μπάφα. Η δεσποτική της Θεοτόκου Οδηγήτριας ήταν επαργυρωμένη από τον Γ. Αρβανιτόπουλο (1789), όπως και τα αργυρόγλυπτα καντήλια της εκκλησίας. Οι εικόνες του Αρτοφορίου ήταν έργα Ν. Καντούνη (1817) και ο Μυστικός Δείπνος του Αντ. Ρίφιου (1817). Η εκκλησία και το καμπαναριό, έπεσαν και κάηκαν το 1953. Από την εκκλησία σώθηκε μόνο η παλιά εικόνα του Αγίου φανουρίου και ένα καντήλι. Στην εκκλησία διετέλεσε εφημέριος και ο ζωγράφος Νικόλαος Κουτούζης.